“Mijn zoon tekent pistolen, bommen en vooral veel bloed… Moet ik me zorgen maken?!”
Kindertekeningen vol geweld waar het bloed van afspat. Zorgwekkend of niet?
In deze blog leg ik uit hoe je naar zo’n tekening kunt kijken, wat deze beeldentaal kan betekenen en hoe jij, als dit nodig is, het kind kunt helpen.
Zo nu en dan hoor ik van moeders dat zij zich zorgen maken om wat hun kinderen in tekeningen laten zien. Met name jongens tussen de 7 en 9 jaar kunnen er wat van; tanks, geweren, bloederige moorden… Ik kan me voorstellen dat je daarvan schrikt, het ziet er soms heftig uit.
Het thema geweld leeft steeds meer in de belevingswereld van het kind.
Door de vele videospelletjes en YouTube-filmpjes hebben kinderen meer en makkelijker toegang tot gewelddadige beelden en mogen ze er zelf mee aan de slag. Spellen als Fortnite (waarbij je als speler op zoek gaat naar vijanden en deze moet uitschakelen, terwijl je ondertussen van alles neer hakt om brandstof te verzamelen en -‘niet te vergeten- dansjes’ doet) worden al op jonge leeftijd gespeeld. Hoe leuk de dansjes ook zijn, er komt ook geweld bij kijken.
Dat zie je terug in kindertekeningen. Zeker bij jongens die, meer dan meisjes, fysiek en actiegericht spelen. Ze stoeien en meten, slaan met takken en spelen ‘oorlogje’. Uiteraard zijn er ook meisjes die zo spelen, toch zie je deze exploratiedrang vooral bij jongens. Lees hier meer over hoe je goed met hun exploratiedrang kunt omgaan.
Wat zo’n bloederige kindertekening betekent, hangt van een aantal dingen af.
Bij het lezen van tekeningen geldt altijd dat je nooit op één tekening afgaat. Het blijft een momentopname. Gezien het onderdeel is van hun belevingswereld, hoort een uiting van dat geweld op papier erbij. Het mag er zijn. Dus blijft het bij zo af en toe: geen paniek!
Zie je langere tijd gewelddadige tekeningen bij een kind, dan is het goed je af te vragen of er meer speelt. Trek niet direct conclusies. In plaats daarvan stel je jezelf een aantal vragen: wat maakt dat het kind dit tekent? Kan het zijn dat hij zich boos voelt? Voelt hij zich misschien belaagd, bijvoorbeeld omdat hij gepest wordt? En zo ja; waar en door wie?
Is het een complementerende of compenserende tekening?
Als kinderen te maken hebben met onderdrukte woede en agressie, dan zie je dat in tekeningen. Dit heeft te maken met het complementerende en compenserende stuk in tekeningen. Complementerende tekeningen weerspiegelen hoe een kind zich op dat moment voelt. Compenserende tekeningen – ‘het woord zegt het al – compenseren’. De psyche zorgt voor balans door te tekenen waar het hem aan ontbreekt in het ‘echte’ leven. De vraag of het een complementerende of compenserende tekening is, kan antwoord geven op wat er in het kind omgaat.
In mijn praktijk heb ik jongens, maar ook meisjes, gehad die gepest werden en niet sterk genoeg waren om voor zichzelf op te komen. Wat ik in hun tekeningen vaak zag, is dat zij de rollen omdraaiden. Ze tekenden zichzelf als agressor in plaats van slachtoffer. Dit was de oplossing van hun geest om toch die spanning kwijt te kunnen. Om toch het gevoel van macht en controle te hebben.
Is hulp bieden nodig? En kan jij dat zelf?
Door jezelf de juiste vragen te stellen, achterhaal je wat de heftige beeldentaal van het kind betekent. Of hulp nodig is. Snap je wat er in hem omgaat, dan kun je zelf inspelen op wat hij nodig heeft. Zo kun je hem leren hoe hij zich sterker kan voelen, helpen om het pesten te stoppen, of leren hoe en waarom hij zijn gevoelens meer verbaal uit in plaats van deze op te kroppen. Om maar iets te noemen. Jij kunt dus zelf een waardevolle steun zijn voor het kind, als je de tekening goed leest.
Wil je meer weten over hoe je een kindertekening leest en begrijpt? Download dan mijn gratis e-book via deze link!
Warme groet,
Eveline
