Hoe lekker is het om met de handen en voeten en benen en buik en billen en rug en armen in de modder te zijn? Te voelen hoe het voelt. Het zand tussen je vingers. Korrelig, kriebelig. Koud of warm. Ik vind het heerlijk!

Maar, is het alleen heerlijk of misschien wel een beetje vies?

Van allebei wat. Spelen met modder roept tegenstrijdige gevoelens op. Het is lekker en vies.

Én het draait om voelen. Vooral om voelen.

Sensopatisch spel

Ook wel sensopatisch spel genoemd. Het gaat niet om wát je ervan maakt, het gaat om de beleving. Hoe het voelt, ruikt, eruit ziet, klinkt.

Niet alleen modder is geschikt voor sensopatisch spel. Nee hoor, scheerschuim doet het ook leuk. En wat te denken van verf, zand, klei en voor veel jonge kinderen poep (denk maar aan die vol gesmeerde muren). Vormeloos materiaal waarbij het gaat om voelen en ervaren.

Vroeg beginnen

Sensopatisch spel begint al vroeg. Het is de eerste spelsoort die kinderen beoefenen. Baby’s die kijken naar lichtinval, bewegende gordijnen, die hun moeder ruiken, die voelen aan verschillende stofjes op het speelkleed, dingen in de mond stoppen. Luisteren naar de mobile boven de box. Het is het spel dat ze leert waar zij zelf zijn en waar iets anders begint. Maar in het begin loopt alles in elkaar over en door elkaar heen. Hoe meer sensopatisch spel zij beoefenen hoe meer zij ervaren waar zelf eindigen en de ander begint.

Sensopatisch spel ontspant op het moment dat een kind zich aan de ervaring kan overgeven. Het geeft spanning wanneer het zich verzet. Bijvoorbeeld tegen het koude water of de vieze smaak.

Wanneer oudere kinderen zich overgeven aan sensopatisch spel is het bijzonder wat voor effect dit heeft. Het kind ontspant en komt bij zichzelf. Vanuit rust en ontspanning ervaart het zijn gevoel. Er komt helderheid. Het fijne van dit spel is, dat er geen verwachtingen zijn, geen eisen. Niks hoeft, je kunt gewoon doen. Dat maakt het veilig en laagdrempelig. Andere kinderen worden daar onzeker van. Vooral kinderen die behoefte hebben aan overzicht en structuur vinden dit moeilijk en noemen sensopatisch materiaal ‘vies’.

Ontspannend

Hoe vaak ik samen met een kind aan de zandtafel zit en dat we alleen maar met onze handen heen en weer door het zachte zand gaan… zo ontspannend. Ik voel een kind tot rust komen en vaak begint een kind dan uit zichzelf te vertellen. En even later merk je een fysieke reactie. Dan moet er opeens gepoept of geplast worden. Het kind is dan in staat los te laten.

Juist de combinatie van loslaten, ontspanning en de fysieke reactie van plassen en poepen zie je terug in de fase van het zindelijk worden. Kinderen ontdekken hun eigen lijf. Voelen dat er poep of plas komt. In het begin laten ze dit lopen. Zijn nog 1 met hun omgeving. Maar steeds beter voelen ze hun grenzen. Als dat goed gaat, wordt een kind zindelijk. Het leert loslaten op een moment dat hij kiest.

Soms gebeurt dat niet vanzelf. Zijn kinderen angstig om los te laten, bang om een stuk van zichzelf te verliezen (letterlijk). Of missen zij de controle. Sensopatisch spel helpt bij het proces van zindelijk worden. Het leert ze hun lijf ontdekken, hun grenzen voelen, loslaten en ontspannen. Overgave zonder jezelf te verliezen.

Dus ja; alle kinderen in de modder!

Wil jij ook Kinderen Beter Begrijpen? Vraag dan hier het GRATIS ebook over kindertekeningen lezen en begrijpen aan!